Woskowina w uchu – jak ją usunąć kiedy zalega?

09.03.2025
Kobieta usuwa woskowinę z ucha

Woskowina uszna pełni ważną funkcję ochronną, ale jej nadmiar może prowadzić do dyskomfortu, pogorszenia słuchu czy infekcji. Dowiedz się, dlaczego zalega, co oznacza jej kolor i konsystencja, a także jak bezpiecznie usuwać ją u dorosłych i dzieci. Poznaj skuteczne i bezpieczne sposoby dbania o higienę uszu.

Co to jest woskowina, jak wygląda i jaką pełni funkcję?

Woskowina (cerumen) wytwarzana jest przez gruczoły woskowe i potowe znajdujące się w zewnętrznym przewodzie słuchowym. Jest to złożona biomasa składająca się z trzech głównych składników: łoju, złuszczonych komórek naskórka oraz wydzieliny gruczołów potowych.

Jej skład chemiczny obejmuje lipidy, cholesterol, węglowodory i związki mineralne. Pod względem biologicznym pełni kluczowe funkcje ochronne:

  • tworzy kwasowe środowisko hamujące rozwój mikroorganizmów – jej pH oscyluje między 6,0 a 6,9, co skutecznie ogranicza rozwój potencjalnie szkodliwych patogenów,
  • wykazuje właściwości antybakteryjne i przeciwgrzybiczne dzięki obecności lizozemu i immunoglobulin,
  • stanowi fizyczną barierę przed drobnoustrojami, kurzem i wilgocią,
  • zapobiega nadmiernemu wysuszeniu nabłonka przewodu słuchowego.

To substancja o kremowej lub jasnobrązowej barwie, o zróżnicowanej konsystencji – od płynnej po gęstą. Jej skład, kolor i struktura zmieniają się wraz z wiekiem, płcią i indywidualnymi uwarunkowaniami genetycznymi.

Nie skreślaj patyczków – odpowiednio użyte oczyszczają uszy

Nadmiar woskowiny w uszach – przyczyny zalegania

Nagromadzenie woskowiny w uszach to efekt złożonych procesów zachodzących w naszym organizmie. Nie dzieje się to przypadkiem – często wpływa na to kilka różnych czynników.

  • Budowa anatomiczna. Niektórzy ludzie mają wrodzone predyspozycje do większego wytwarzania woskowiny. Przewód słuchowy jest w takim przypadku zbudowany w sposób utrudniający naturalny odpływ wydzieliny – może być węższy, bardziej zakrzywiony lub pokryty gęstszym owłosieniem.
  • Styl życia. Osoby pracujące w zapylonym środowisku lub często używające słuchawek dokanałowych zauważają zwiększone wydzielanie woskowiny. Słuchawki zakłócają naturalny proces samooczyszczania się ucha, zatrzymując woskowinę wewnątrz przewodu. Podobnie jest z zatyczkami chroniącymi przed hałasem.
  • Leki. Określone grupy leków mogą stymulować produkcję woskowiny. Przykładowo, leki przeciwdepresyjne z grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) – takie jak fluoksetyna czy sertralina – mogą powodować zwiększone wydzielanie łoju. Leki hormonalne, zwłaszcza te stosowane w terapii hormonalnej, również mogą wpływać na pracę gruczołów.
  • Zanieczyszczenie powietrza. Przebywanie w środowisku zanieczyszczonym kurzem, dymem tytoniowym lub smogiem może prowadzić do podrażnienia skóry przewodu słuchowego, co z kolei stymuluje gruczoły do produkcji większej ilości woskowiny jako formy ochrony przed tymi szkodliwymi czynnikami.
  • Wilgotność i temperatura. Przebywanie w wilgotnym, gorącym środowisku – na przykład w klimatyzowanych pomieszczeniach czy w basenach – może sprzyjać nadmiernemu wydzielaniu woskowiny, ponieważ wilgoć wpływa na lepkość woskowiny, co utrudnia jej naturalne usuwanie z ucha.
  • Zmiany hormonalne. Zmiany hormonalne, takie jak te zachodzące w czasie ciąży, dojrzewania lub terapii hormonalnej, mogą wpłynąć na aktywność gruczołów woskowinowych, co może prowadzić do ich zwiększonej produkcji.
  • Mikroorganizmy i infekcje. Ekspozycja na bakterie, grzyby lub inne mikroorganizmy, szczególnie w wyniku częstych infekcji ucha, może prowadzić do podrażnienia gruczołów woskowinowych i nadmiernego wydzielania woskowiny. W takich przypadkach woskowina może pełnić funkcję ochronną, pomagając w walce z infekcjami.

Jakie są objawy obecności dużej ilości woskowiny w uszach?

Objawy nadmiernego nagromadzenia nie zawsze są natychmiastowe. Często pojawia się:

  • uczucie pełności i rozpierania w uchu,
  • częściowa utrata słuchu,
  • nieprzyjemne dzwonienie lub swędzenie.

Jeżeli objawy te nasilają się, należy rozważyć wizytę o laryngologa. Możliwe, że wytworzył się czop woskowinowy, który najlepiej usunąć w warunkach ambulatoryjnych.

Usuń woskowinę przy pomocy płynu i olejków

Co oznacza kolor woskowiny w uchu?

Kolor woskowiny to swoisty komunikat o stanie zdrowia naszego ucha. Nie każda zmiana oznacza poważny problem. Naturalna wydzielina z ucha charakteryzuje się żółtawym lub jasnobrązowym odcieniem. Jest kremowa, lekko lepka – to oznaka prawidłowego funkcjonowania organizmu.

Ciemna lub czarna może świadczyć o nagromadzeniu zanieczyszczeń. To efekt długotrwałego zalegania wydzieliny, która stopniowo ciemnieje. Nie oznacza to od razu choroby, ale sygnalizuje potrzebę dokładniejszego i regularnego oczyszczania.

Zielona woskowina to już poważniejszy sygnał ostrzegawczy. Towarzyszący jej nieprzyjemny zapach może wskazywać na rozpoczynający się stan zapalny w obrębie ucha środkowego lub bakteryjne zakażenie. W takiej sytuacji konsultacja lekarska staje się koniecznością.

Konsystencja również dostarcza cennych informacji. Sucha woskowina łatwo się kruszy i może oznaczać odwodnienie. Płynna o wodnistej strukturze często wiąże się z procesami zapalnymi. Twarda woskowina sygnalizuje długotrwałe zaleganie i utrudnione samooczyszczanie.

Jak usunąć woskowinę z ucha u dziecka?

Usuwanie woskowiny z uszu maluchów wymaga spokoju, refleksu, uwagi i wrażliwości. Małe dzieci są niezwykle ruchliwe i niespecjalnie lubią opisywany zabieg higieniczny. Z reguły wiercą się, kręcą i utrudniają opiekunom czyszczenie ucha. Rodzice często martwią się nadmierną ilością woskowiny, tymczasem jej pojawienie się w przewodach słuchowych to całkowicie naturalny proces. Sama obecność woskowiny w uchu dziecka nie stanowi zagrożenia. Przeciwnie – pełni ona funkcję ochronną, zabezpieczając delikatny przewód słuchowy przed infekcjami i zanieczyszczeniami.

Codzienne czyszczenie ucha i jego okolic powinno stać się nawykiem. Weź pod uwagę, że jest to okazja do tego, by ocenić stan skóry dziecka, a także wcześnie wykryć rozwijający się stan zapalny. W przypadku zapalenia ucha, maluch będzie najczęściej odczuwał ból przy dotyku i nie pozwoli sobie na żadne zabiegi higieniczne.

Tradycyjne metody czyszczenia uszu

Patyczki higieniczne są pomocnym narzędziem, o ile używa się ich z niezwykłą ostrożnością.

  • Stosuj tylko patyczki przeznaczone dla dzieci – mają charakterystyczny kształt bańki kończącej się wypustką, ten ogranicznik nie pozwala na wprowadzenie patyczka w głąb przewodu słuchowego.
  • Czyść jedynie zewnętrzną część małżowiny usznej i okolice wejścia do kanału słuchowego.
  • Czyść całą małżowinę, w tym celu delikatnie pociągnij za płatek ucha.
  • Nie wciskaj patyczka do przewodu słuchowego
  • Alternatywnie możesz zastosować spray do ucha ułatwiający czyszczenie. Zwracaj uwagę na ewentualne ograniczenia wiekowe dla tych preparatów. Osoby z uszkodzoną błoną bębenkową nie powinny stosować żadnych kropli
  • Pod żadnym pozorem nie wlewaj do ucha wody utlenionej, alkoholu, leków ani innych substancji.
  • Działaj delikatnie i spokojnie, jeśli dziecko protestuje lub jest niespokojne, lepiej odłożyć czyszczenie na później.
  • Obserwuj reakcję dziecka.
  • Możesz też wypróbować naturalne metody. Ciepła, wilgotna kąpiel może znacząco ułatwić usuwanie woskowiny. Para wodna miękczy wydzielinę, ułatwiając jej naturalne wydostanie się na zewnątrz.

Specjalistyczne preparaty i domowe sposoby

Specjalistyczne płyny wspomagające zawierają często glicerynę lub oleje mineralne. Ich zadaniem jest nawilżenie i rozmiękczenie woskowiny. W swoim składzie mają najczęściej: oleju migdałowy, glicerynę, wodę. Stosowanie jest proste – nakładasz małymi ilościami, delikatnie masując okolicę ucha. Preparat działa przez kilka minut, po czym usuwa się nadmiar miękką, czystą gazą.

Warto również wspomnieć o wątpliwej skuteczności niektórych metod, które krążą w przestrzeni internetowej. Jedną z nich jest stosowanie wody utlenionej. Choć niektórzy rodzice uważają ją za skuteczny środek, specjaliści stanowczo odradzają jej użycie. Woda utleniona może prowadzić do podrażnienia i wysuszenia przewodu słuchowego, a w niektórych przypadkach nawet do uszkodzenia błony bębenkowej. Jej stosowanie nie jest zalecane przez większość laryngologów, którzy przestrzegają przed aplikowaniem jej bezpośrednio do ucha.

Zamiast tego można bezpiecznie sięgnąć po sól fizjologiczną, która delikatnie oczyszcza i nawilża zarówno nos, jak i uszy – również u dzieci. Należy jednak unikać soli hipertonicznej, stosowanej do płukania zatok, gdyż może ona wywołać podrażnienie wrażliwej skóry przewodu słuchowego.

Jak dbać o higienę uszu, aby zapobiec nagromadzeniu się woskowiny?

Podpowiadamy najważniejsze zasady, które warto wdrożyć, aby dbać o zdrowie przewodów słuchowych.

1. Czyść ucho regularnie i delikatnie.
Woskowina pełni ważną funkcję ochronną, ale jej nadmiar może prowadzić do zatykania uszu. Warto przeprowadzać regularne, ale delikatne czyszczenie zewnętrznej części ucha, unikając wkładania przedmiotów do wnętrza przewodu słuchowego, które mogą spowodować uszkodzenia lub wypychać woskowinę głębiej.

2. Unikaj częstego czyszczenia.
zbyt intensywne czyszczenie może zakłócać naturalny proces samooczyszczania się uszu. Ucho samo reguluje produkcję woskowiny, więc nadmierna ingerencja może prowadzić do problemów, takich jak jej nadmierne wytwarzanie lub stany zapalne.

3. Chroń ucho przed wilgocią.
Wilgoć w uchu sprzyja nadmiernemu gromadzeniu się woskowiny. Należy unikać długotrwałego narażenia na wodę (np. pływania bez zatyczek do uszu), aby nie zakłócać naturalnego procesu oczyszczania.

4. Monitoruj stan zdrowia.
Jeśli pojawią się jakiekolwiek niepokojące objawy, takie jak ból ucha, uczucie zatkania, wyciek lub pogorszenie słuchu, należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem. Wczesna reakcja pozwala uniknąć problemów z nagromadzoną woskowiną.

Bibliografia

  1. Licameli, G. R., Tunkel, D. E. (red. wyd. pol. Szydłowski, J.). Otorynolaryngologia dziecięca – diagnostyka i leczenie (wyd. 1). Warszawa: Medipage. ISBN 9788361104940.

  2. Olszewski, J. Zakażenia w otorynolaryngologii. Nowoczesne i aktualne postępowanie (wyd. 1). Warszawa: PZWL Wydawnictwo Lekarskie.

  3. Zielnik-Jurkiewicz, B. Choroby laryngologiczne u dzieci (wyd. 1). Warszawa: Medical Tribune Polska. ISBN 9788395667770, ISBN 9788301226084.

Przeczytaj również